آن عِشق که در پَرده بمانَد به چه ارزد؟ عشق است و همین لذتِ اظهار و دِگر هیچ

نازنینم حالا همه چیـــــز را ،همه چیز را یاد گرفته ام!یاد گرفته ام که چگونه بی صدا بگریم،یاد گرفته ام که هق هق گریه هایم را با بالشم،بی صدا کنم،تو نگرانم نشو،همه چيز را یاد گرفته ام،یاد گرفته ام چگونه با تو باشم بی آنکه تو باشی ! یاد گرفته ام،نفس بکشم بدون تو......و به یاد تو ! یاد گرفته ام که چگونه نبودنت را با رویای با تو بودن.و جای خالی ات را با خاطرات با تو بودن پر کنم !حبیبه‌ے من،تو نگرانم نشو !!
همه چيز را یاد گرفته ام ! یاد گرفته ام که بی تو بخندم،یاد گرفته ام بی تو گریه کنم،و بدون شانه هایت....! یاد گرفتم که با یادت زنده باشم و زندگی کنم !و بڔای عــشق رویایی خودم وبرای دل خودم بـنویـسم، 
اما هنوز یک چیز هست ...که یاد نگر فته ام،که چگونه،برای همیشه خاطراتت را از صفحه دلم پاک کنم،و نمی خواهم که هيچ وقت یاد بگیرم،تو نگرانم نشو !! 
ولی...فراموش کردنت را هيچ وقت یاد نخواهم گرفت

تقدیم به حضرت عشق...